Φυσική

♦ Μπορεί κάτι σαν το ΤΙΠΟΤΑ να υπάρχει πραγματικά; Αυτή η ιστορία αναφέρεται στο Γερμανό δήμαρχο Όττο φον Γκέρικε (Otto von Guericke) και στις προσπάθειές του ν’ αποδείξει την ύπαρξη του κενού.

Ο Όττο και το κενό

♦ Το 1778, ένα παράξενο σχέδιο αποτυπωμένο στην πλάτη ενός παιδιού οδηγεί τον Μάρτιν, τον Αντρέας και τον Μίκαελ σε μια συζήτηση για τον Γκεόργκ Κρίστοφ Λίχτενμπεργκ (Georg Christoph Lichtenberg). Ο ίδιος εξηγεί πώς παράγονται αυτοί οι σχηματισμοί στο εργαστήριό του στο Γκέτινγκεν και  αναλύει γιατί δεν έχουν μια συγκεκριμένη μορφή.

Ο ηλεκτροφόρος του Λίχτενμπεργκ

♦ Ποιά είναι η φύση της θερμότητας - είναι μια ουσία ή είναι μια απειροελάχιστη κίνηση της ύλης; Ο Βαυαρός υπουργός Πολέμου Μπένζαμιν Τόμσον (Benjamin Thompson), αργότερα γνωστός ως κόμης Ράμφορντ (Count Rumford), βρήκε μια απάντηση αναλύοντας τη διαδικασία διάνοιξης με τρυπάνι της κάνης των κανονιών.

Ο Ράμφορντ και η θερμιδική θεωρία

♦ Η διατύπωση  του μηχανικού ισοδύναμου της θερμότητας συνέβαλε στον καθορισμό του πρώτου νόμου της θερμοδυναμικής, ο οποίος περιγράφει τη διατήρηση της ενέργειας. Δύο ιστορίες, οι οποίες δίνουν έμφαση σε διαφορετικές πτυχές του επιστημονικού έργου, θα συμβάλουν στην επίγνωση του συνόλου των πειραμάτων του Τζουλ (Joule) με τα οποία προσδιορίζεται η αναλογία μεταξύ της θερμότητας και του μηχανικού έργου.

Ο Τζουλ και η ενέργεια

♦ Η  άμεση χρήση της ηλιακής ενέργειας είναι γνωστή  εδώ και πολύ καιρό. Αυτή η ιστορία αναφέρεται στην ανάπτυξη της πρώτης ηλιακής κουζίνας και στους πολιτικούς και οικονομικούς λόγους για τους οποίους δεν μπόρεσε να προχωρήσει η πρώτη έρευνα πάνω στον τομέα αυτό.

Ο Μουσώ και η ηλιακή κουζίνα

♦ Η Ιρέν Ζολιότ-Κιουρί (Irene Joliot-Curie) και ο σύζυγός της Φρεντερίκ (Frederic) είχαν χάσει τουλάχιστον δύο φορές την πιθανότητα να ανακοινώσουν  μια νέα ανακάλυψη, η οποία ,όταν ανακοινωνόταν από τους αντιπάλους τους αυτοί κέρδιζαν το βραβείο Νόμπελ. Το 1935, χάρις στις ακριβείς παρατηρήσεις  τους παρουσίασαν μια νέα εργασία για το πώς ο άνθρωπος είναι σε θέση να δημιουργήσει νέα ραδιενεργά στοιχεία και κέρδισαν επιτέλους το βραβείο Νόμπελ.

Η Ζουλιότ Κιουρί και η τεχνητή ραδιενέργεια